yazarların sərxoşkən elədiyi umbaylıqlar
əjdahalar googllabəli, ilk baxışda adi hal kimi görünsə də, daha sonradan ayıq başla çəkilən videolara baxarkən heyvagülünə afrika yerlilərinin yağış rəqsini etdiyimizi və ətrafdakı insanların da işini gücünü atıb, bu zuluların rəqslərini necə icra etdiklərinə maraqla tamaşa etməsini asanlıqla görmək olur.
nə qədər qozuma kimi desən də, adam baxanda bir damcı utanır. amma yaxşıdır ki, arada bu kimi hallarda sosial çevrəmizin və özümüzün özümüzə təyin etdiyi dəyər şkalasının bir pox olmadığının fərqinə varırsan.
so moral of this entry: arada sərxoş olub atılıb-düşün.
üzv ol